Een verkeersregelaar staat meestal op de weg. Bijvoorbeeld bij asfalteringswerkzaamheden, het kappen en snoeien van bomen of bij voetbalwedstrijden. Maar nu het festivalseizoen is begonnen, worden verkeersregelaars ook ingezet bij evenementen. Zoals bij het Buitenblikfestival in het buitengebied van Zevenaar, waar ik – naast freelance journalist ook werknemer van European Traffic Services (ETS) – zondag 21 mei met een aantal collega’s het verkeer moet begeleiden.
Een verkeersregelaar staat meestal op de weg. Bijvoorbeeld bij asfalteringswerkzaamheden, het kappen en snoeien van bomen of bij voetbalwedstrijden. Maar nu het festivalseizoen is begonnen, worden verkeersregelaars ook ingezet bij evenementen. Zoals bij het Buitenblikfestival in het buitengebied van Zevenaar, waar ik – naast freelance journalist ook werknemer van European Traffic Services (ETS) – zondag 21 mei met een aantal collega’s het verkeer moet begeleiden.
Tekst: Bart Kraan | Foto: ETS
Tekst: Bart Kraan | Foto: ETS
Het is 10.00 uur als ik in mijn bedrijfsauto stap. Onze dienst begint om 11.30 uur, maar ik moet nog tanken en collega Ally in Didam ophalen. Bovendien vind ik het wel prettig om op tijd te zijn als ik ergens voor het eerst kom. Vandaag gaan we naar het Buitenblikfestival, een driedaags evenement met onder andere optredens van bands, kindershows en foodtrucks. Ik ben ruim voor de afgesproken tijd bij Ally, waarna we gemoedelijk keuvelend naar Zevenaar rijden. We zijn ruim op tijd, wat mij de gelegenheid geeft om rond te kijken. Als ook collega Freddy is gearriveerd, drinken we met zn drieën een beker koffie en verdelen we de taken.
Ik wil graag bij de fietsenstalling staan, omdat zich daar ook de toiletfaciliteiten bevinden. Wel zo handig omdat ik me afgelopen nacht niet helemaal lekker voelde. Gelukkig valt het allemaal mee en hoef ik niet naar het toilet. Bij de fietsenstalling is het de eerste anderhalf uur, als het ouderenprogramma bezig is, vrij rustig. Alle gelegenheid om een praatje met voorbijgangers te maken. Zoals met een fietser die even op straat blijft kijken. Zij blijkt ook uit Winterswijk te komen. Het is een kleine wereld.
Polonaise
Het gesprek is een welkome afleiding. De muziek die uit de dichtstbijzijnde tent klinkt, Nederlandse en Duitse muziek, is namelijk niet bepaald mijn smaak. Wel die van de ouderen die zelfs de polonaise lopen met de zanger. Af en toe meldt zich een taxibusje met oudere en gehandicapte passagiers. Of een artiest die voor zijn optreden spullen moet uitladen. Zij worden keurig over de portofoon aangekondigd door Freddy, zodat ik weet dat ze komen. Zoals wel vaker wordt de portofoon ook voor niet-officiële doeleinden gebruikt. Zoals het bespreken van de kwaliteit van koffie. Een beetje lauw, is de algemene consensus.
Om 13.00 uur is het ouderenprogramma afgelopen en neemt het aantal fietsers toe, veelal wat jongere mensen. Echt druk heb ik het niet, waardoor er af en toe ook tijd is voor een gesprekje met bezoekers. En dat is leuk, want daar heb je niet altijd tijd voor. Ook heb ik tijd om van de muziek te genieten. Op het hoofdpodium spelen de HighJinks en later Back to DeVito, bands die wat modernere muziek maken. Meer mijn ding. En zo wordt het vanzelf 17.30 uur, einde dienst. We praten nog even na en gaan dan naar huis. Eenmaal thuis vul ik het urenlijstje in en schrijf ik een rapportage: dienst naar wens verlopen, geen bijzonderheden. Dit in de wetenschap dat een volgende dienst weer heel anders kan gaan.
info: HOME
ARTIKELEN
2023
JUNI
SFEERVERSLAG VAN EEN VERKEERSREGELAAR