Hij blijft het proberen. Keer op keer. Met telkens weer andere argumenten. Waarom? Als ultieme poging om zijn politieke gelijk te halen? Om te voorkomen dat Winterswijk beroofd zou worden van een burgerinitiatief? Of ook om zijn eigen motivatie als raadslid voor een langere periode dan twee jaar veilig te stellen?
Hij blijft het proberen. Keer op keer. Met telkens weer andere argumenten. Waarom? Als ultieme poging om zijn politieke gelijk te halen? Om te voorkomen dat Winterswijk beroofd zou worden van een burgerinitiatief? Of ook om zijn eigen motivatie als raadslid voor een langere periode dan twee jaar veilig te stellen?
Het zal André van Nijkerken tijdens de begrotingsraad vooral zijn gegaan om het politieke belang, met in de slipstream de voortzetting van een burgerinitiatief: het museum bij de steengroeve. Ja, aangedreven door een vriend, dat klopt. Maar boven alles een prachtig project dat goed zou zijn voor Winterswijk. Een museum voor en over de steengroeve, dat hóórt bij de groeve en niet in het dorp, stelt Van Nijkerken.
De voorman van Morgen stuit tijdens de raadsvergadering over de geschrapte bijdrage voor de aanleg van een toegangsweg op een koele wethouder. Die zich opstelt als een kille boekhouder, met slechts één doel voor ogen: het veilig stellen van de bezuinigingen. Sandra Metaal zit er niet om de raadsleden te pleasen.
Van Nijkerken, die in het verleden als wethouder durfde te investeren in (sportief) Winterswijk, komt van een bitterkoude kermis thuis. Hij geeft niet zomaar op, maar wordt zichtbaar murw geslagen en raakt gefrustreerd. Hij zucht en schudt met het hoofd.
Hij probeert ook op het gemoed te werken van de wethouder. Waar is die uitgestoken hand? Goede ideeën van de oppositie zouden een kans krijgen bij de coalitie. De opstelling van Metaal staat echter haaks op de nog geen twee jaar daarvoor zo – bijna overdreven – uitgestoken hand van de nieuwe coalitie aan de nieuwe oppositie.
Wéér het zoveelste politieke zoethoudertje, op weg naar een nieuw begin, met een goede onderlinge sfeer, waarbij de coalitie heus ook oog zou hebben voor een goed voorstel van de oppositie. Wat heet, er zelfs mee zou instemmen!
Een kleine twee jaar verder blijkt die uitgestoken hand niets waard. Helemaal niets. De politiek doorgewinterde Van Nijkerken kan niet verbaasd zijn, zo gaat dat nu eenmaal in de politiek. Ook op Winterswijkse schaal. Wij könt good jagen met mekare, zolang wij mekare maor neet in t vizier kriegt. Zoiets.
De bewuste raadsvergadering is in meerdere opzichten uitgegroeid tot een historische. Niet alleen een financiële kaalslag in cultureel en sportief Winterswijk, maar ook het nakende afscheid van Van Nijkerken. Hij heeft al gezegd tijdens de kerstdagen over zijn politieke toekomst na te gaan denken. Maar je hoort hem in zichzelf fluisteren: Ik ben er klaar mee. Waarom moet ik me hiervoor nog willen inzetten?
Nu nog een uitgestoken hand? Kansloos!
info: HOME
ARTIKELEN
2023
DECEMBER
NAKEND AFSCHEID VAN NIJKERKEN